Historia
Valkyrie, znany również jako R5, to humanoidalny robot stworzony przez Centrum Kosmiczne Johnsona NASA (JSC) we współpracy z Uniwersytetem Teksańskim i Texas A&M. Projektem kierował Nicolaus Radford wraz z zespołem inżynierów. Pracowali oni w tajemnicy, mając zaledwie dziewięć miesięcy na ukończenie zadania. Ich celem było stworzenie Valkyrie, aby wziąć udział w Próbach DARPA Robotics Challenge (DRC) w 2013 roku, których zadaniem była poprawa technologii robotów przeznaczonych do pomocy w sytuacjach katastrofalnych.
Valkyrie ma 190 cm wzrostu i waży 125 kg, co czyni go stosunkowo dużym robotem. Jest on zdolny do pracy w uszkodzonych obszarach, co ma kluczowe znaczenie zarówno przy niesieniu pomocy w katastrofach na Ziemi, jak i w przyszłych misjach kosmicznych. Robot posiada 44 stopnie swobody, umożliwiające mu poruszanie się w sposób bardzo zbliżony do ludzkiego. Wykorzystuje specjalne silniki, które zapewniają precyzyjną kontrolę i umożliwiają wykonywanie delikatnych zadań. Valkyrie wyposażony jest również w wymienną baterię o pojemności 1,8 kWh, dzięki czemu może samodzielnie pracować przez długi czas.
Robot dysponuje zaawansowanymi czujnikami, takimi jak Carnegie Robotics Multisense SL w głowie, dodatkowe kamery oraz liczne czujniki IMU. Pomagają one Valkyrie poruszać się po nierównym terenie, wykrywać przeszkody i wykonywać precyzyjne zadania. Ramiona i dłonie robota wyposażone są w sześć silników palców i kciuka, co ułatwia manipulowanie przedmiotami. Jest to szczególnie istotne przy używaniu narzędzi lub dokonywaniu napraw.
W 2016 roku NASA przekazała roboty Valkyrie trzem renomowanym ośrodkom badawczym: MIT, Uniwersytetowi Massachusetts Lowell (we współpracy z Northeastern University) oraz Uniwersytetowi Edynburskiemu w Szkocji. Placówki te pracowały nad udoskonaleniem Valkyrie pod kątem misji kosmicznych, w tym przygotowań do ludzkich podróży na Marsa. Skupiły się na poprawie zdolności robota do wspomagania astronautów poprzez przygotowania przed misjami, utrzymanie sprzętu w sprawności, a nawet potencjalne budowanie habitatów.
Ciekawe fakty
- Wygląd superbohatera: Projekt Valkyrie, z świecącym logo NASA i kształtem przypominającym człowieka, był częściowo oparty na superbohaterach, aby wyglądał imponująco i zdolnie.
- Świetne wyczuwanie: Robot ma wiele czujników, w tym sześcioosiowe czujniki siły i momentu obrotowego w stopach, aby dokładnie poruszać się i pracować w otoczeniu.
- Szybka wymiana baterii: Valkyrie używa baterii 1,8 kWh, którą można szybko wymienić, więc nie musi przestawać pracować na długo.
- Współpraca na całym świecie: Robot był używany do badań w najlepszych szkołach w Stanach Zjednoczonych i Europie, pokazując, jak różne kraje współpracują nad zaawansowaną robotyką.
- Przygotowania do Marsa: Ludzie myślą, że Valkyrie mógłby pomóc w misjach na Marsa, przygotowując miejsca do życia i dokonując napraw przed przybyciem ludzi.
- Twardy i silny: Valkyrie jest stworzony do pracy w surowych i niebezpiecznych miejscach, więc może radzić sobie z dużymi wyzwaniami zarówno w pomocy przy katastrofach, jak i eksploracji kosmosu.
- Nazwa ze starych opowieści: Nazwa „Valkyrie” pochodzi z mitologii nordyckiej, pokazując, jak robot może chronić i pomagać w misjach ludzkich.
Specyfikacja techniczna
- Twórca: Centrum Kosmiczne Johnsona NASA
- Rok: 2013
- Kraj: Stany Zjednoczone 🇺🇸
- Status: Wciąż rozwijany
- Wysokość: 190 cm
- Waga: 125 kg
- Czujniki: Carnegie Robotics Multisense SL, dodatkowe kamery głowy, kamery tułowia, kamery goleni, lidary kolan, sześcioosiowe czujniki siły i momentu obrotowego w stopach
- Silniki: Pięć specjalnych silników obrotowych w ramionach i nogach, dwa silniki liniowe w ramionach, sześć silników palców i kciuka
- Stopnie swobody (DoF): 44 (Szyja: 3 DoF; Ramię: 4 DoF x 2; Nadgarstek: 3 DoF x 2; Dłoń: 4 DoF x 2; Tors: 3 DoF; Noga: 6 DoF x 2; Kostka: 2 DoF x 2)
- Materiały: Pokrycie z pianki i miękkiej tkaniny
- Komputer: Dwa procesory Intel Core i7
- Oprogramowanie: Robot Operating System (ROS)
- Zasilanie: Bateria dwunapięciowa 1,8 kWh
Przydatne linki
